Titicacameer en Bolivia
Door: Martijn
Blijf op de hoogte en volg Martijn
11 November 2012 | Bolivia, La Paz
Vanuit ons hostel in Cusco hadden we een tour geboekt naar de peruviaanse eilanden in het Titicacameer. Dus vertrokken we maandag naar Puno, om daar eerst even een dagje te relaxen voordat onze toer begon. Toen we daar aankwamen was het nog Puno(feest)week in Puno en vrijwel het eerste wat we tegenkwamen toen we de stad een beetje gingen verkennen was een optocht van alle scholieren van Puno in prachtige kostuums, die dansend over de straten van het centrum van Puno trokken. Daar hebben we natuurlijk een flink tijdje naar staan kijken. Dat was leuk dat we dat even mee konden pakken!! Nadat we onze tour hadden bevestigd hebben we even wat inkopen gedaan, om een soort van cadeau te hebben voor het gezin waar we een nacht zouden gaan doorbrengen. Omdat er weinig mogelijk is om te verbouwen op het eiland (vanwege de hoogte en de droogte) werd ons aangeraden om eten mee te brengen als cadeau (zoals olijfolie, pasta, rijst en fruit).
De volgende ochtend vertrokken we rond een uur of 8 naar de boot die ons langs de verschillende eilanden zou loodsen. Onze eerste stop was maar een half uurtje met de boot. Dat waren de floating islands of Uros. Dit zijn eilanden die door mensen zelf zijn gemaakt van de wortelkluit van het riet wat in het Titicacameer groeit en daarbovenop vele lagen van ditzelfde riet. Op deze manier kan het eiland ongeveer 60 kilo per m2 verdragen. Deze eilanden zijn vroeger gebouwd omdat de lokale bevolking wilde vluchten voor de Incaoverheersing. Elk eiland van de Urosgroep gaat ongeveer 20 jaar mee en biedt huisvesitng aan 5 a 6 gezinnen in huisjes van 2 bij 3 meter. Het riet uit het meer wordt hier voor allerlei dignen gebruikt, hert bouwen van de eilandjes, huisjes, kanos en de lokale mensen eten het ook heel veel. Wij hebben het ook geproefd en het smaakt niet echt heel sterk ofzo. Het is wel duidelijk dat de hoofdinkomstenbron het toerisme is want bij elk eilandje lag wel een boot en waren er toeristen rond aan het kijken. Toen vertrokken rond tegen de middag naar het volgende eiland Amantani (een echt eiland), waar we een dagje met een gezin zouden leven. Bij onze aankomst werden we verdeelt over de Mamas en Papas en stond de almuerzo (de lunch) al bijna voor ons klaar. Deze bestond uit een lekker groentesoepje vooraf en daarna het hoofdgerecht rijst met aardappels, tomaat en komkommer en een vers kopje coca-thee, dat smaakte allemaal prima. De eilandbewoners zijn zo goed als vegetarisch omdat het ook moeilijk is om vee te houden. Onze mama was een hele lieve en zorgzame vrouw, het enige jammere was dat de communicatie wat moeilijk ging omdat ons Spaans nou niet zo heel goed is. Toen zijn we s middags naar een Inca-tempel geweest waar we ook ons offer (drie cocabladeren) aan moederaarde mochten brengen en haar daarbij bedanken voor ons aarse leven en daarnaast een wens voor de toekomst uit brengen. Daarna werden we opgehaald door onze mama om de weg terug naar huis te vinden, aangezien het inmiddels pikkedonker was, was dat wel handig! Thuis aangekomen stond ook het avondeten al weer bijna klaar voor ons. Echt mooi om te zien hoe ze hier nog steeds leven en koken op de manier hoe dat bij ons 100 jaar geleden ging. De enige aanwijzing die je had dat we in 2012 waren was dat ze allemaal een mobiele telefoon hadden. Het avondeten was een quinuasoepje met groenten (quinua lijkt een beetje op een kruising van risotto met rijst) en als hoofdgerecht rijst met frietjes, komkommer, tomaat en een plak geitenkaas. Dat is trouwens typisch iets van peru (of dit deel van zuidamerika) om zowel rijst als aardappelen te krijgen bij je eten! s Avonds was er nog een feest georganiseerd voor ons waar we in lokale kleding een biertje konden drinken en dansen met onze Mama. Na een uurtje of 2 waren we eigenlijk wel een beetje moe en zijn we weer terug naar het huisje gegaan om te slapen, daarnaast moesten we de volgende ochtende ook om 6 uur opstaan voor het ontbijt en de boottocht naar het laatste eiland.
Die ochtend kregen we pannekoeken als ontbijt!! :p Vlak daaran hebben we afscheid genomen van onze mama en zijn we met de boot vertrokken naar Taquile eiland. Waar de grootste bezienswaardigheid de kleding van de mannen was. Aan de kleur muts (helemaal rood of rood met wit) kon je zien of een man een relatie had of niet en als hij ook nog een bontgekleurd tasje had dan was hij getrouwd (dat staat namelijk gelijk aan een ring bij ons). Het leuke was ook dat het hier niet de vrouwen waren die de mutsen en andere kleding breiden, maar de mannen! Verder hebben we hier nog wat over het eiland gewandeld om te genieten van het uitzicht over het meer, voordat we met de boot terug naar Puno werden gebracht. In Puno moesten we nog even geld wisselen omdat we de volgende dag de bus zouden hebben naar Copacabana in Bolivia. En daar zou geen geldautomaat zijn dus, moesten we een redelijk bedrag in Soles omwisselen in Bolivianos. Grappig was wel dat we verschillende kantoortje langs moesten om het totale bedrag te wisselen en dat we telkens een andere wisselkoers kregen. Waardoor we niet precies wisten hoeveel een bolivano nou waard was.
Aangekomen in Copacabana na wederom een makkelijke grensovergang hebben we de rest van de dag een beetje bij het strand rondgehangen en wat gerelaxed in de zon onder het genot van een biertje. Tegen de avond was er ook een prachtige zonsondergang te zien!!!!!
Gisteren zijn we met de boot naar Isla del Sol gegaan het mooiste eiland aan de Boliviaanse kant van het Titicacameer. Wat ons meteen opviel was dat deze veel groener was als de andere twee die we tot dan toe hadden bezocht. Wat er natuurlijk veel mooier uit zag!! De rest van de dag hebben we wat rondgewandeld over het eiland. Het grappige was dat aan was gegeven dat de paden duidelijk waren aangegeven, maar wij konden deze niet echt vinden en deden meer aan extreem wandelen, doordat we langs eigengemaakte paden langs de berg naar beneden gingen. S avonds natuurlijk weer gekeken naar de zonsondergang onder het genot van een biertje, deze was minder mooi dan die in Copacabana. Maar toen we na het eten naat huisliepen hadden we wel een mooi volle sterrenhemel!!
Vanochtend zijn we met de boot terug gegaan naar Copacabana en hebben we ervoor gekozen om de bus te pakken naar La Paz, de hoofdstad van Bolivia, waar we inmiddels aangekomen zijn in Loki Hostel. Een hostel van dezelfde keten als die waar we in Cusco hadden gezeten.
Dit was het weer voor nu! Morgen zal ik proberen fotos up te loaden!!
Groetjes!!
De volgende ochtend vertrokken we rond een uur of 8 naar de boot die ons langs de verschillende eilanden zou loodsen. Onze eerste stop was maar een half uurtje met de boot. Dat waren de floating islands of Uros. Dit zijn eilanden die door mensen zelf zijn gemaakt van de wortelkluit van het riet wat in het Titicacameer groeit en daarbovenop vele lagen van ditzelfde riet. Op deze manier kan het eiland ongeveer 60 kilo per m2 verdragen. Deze eilanden zijn vroeger gebouwd omdat de lokale bevolking wilde vluchten voor de Incaoverheersing. Elk eiland van de Urosgroep gaat ongeveer 20 jaar mee en biedt huisvesitng aan 5 a 6 gezinnen in huisjes van 2 bij 3 meter. Het riet uit het meer wordt hier voor allerlei dignen gebruikt, hert bouwen van de eilandjes, huisjes, kanos en de lokale mensen eten het ook heel veel. Wij hebben het ook geproefd en het smaakt niet echt heel sterk ofzo. Het is wel duidelijk dat de hoofdinkomstenbron het toerisme is want bij elk eilandje lag wel een boot en waren er toeristen rond aan het kijken. Toen vertrokken rond tegen de middag naar het volgende eiland Amantani (een echt eiland), waar we een dagje met een gezin zouden leven. Bij onze aankomst werden we verdeelt over de Mamas en Papas en stond de almuerzo (de lunch) al bijna voor ons klaar. Deze bestond uit een lekker groentesoepje vooraf en daarna het hoofdgerecht rijst met aardappels, tomaat en komkommer en een vers kopje coca-thee, dat smaakte allemaal prima. De eilandbewoners zijn zo goed als vegetarisch omdat het ook moeilijk is om vee te houden. Onze mama was een hele lieve en zorgzame vrouw, het enige jammere was dat de communicatie wat moeilijk ging omdat ons Spaans nou niet zo heel goed is. Toen zijn we s middags naar een Inca-tempel geweest waar we ook ons offer (drie cocabladeren) aan moederaarde mochten brengen en haar daarbij bedanken voor ons aarse leven en daarnaast een wens voor de toekomst uit brengen. Daarna werden we opgehaald door onze mama om de weg terug naar huis te vinden, aangezien het inmiddels pikkedonker was, was dat wel handig! Thuis aangekomen stond ook het avondeten al weer bijna klaar voor ons. Echt mooi om te zien hoe ze hier nog steeds leven en koken op de manier hoe dat bij ons 100 jaar geleden ging. De enige aanwijzing die je had dat we in 2012 waren was dat ze allemaal een mobiele telefoon hadden. Het avondeten was een quinuasoepje met groenten (quinua lijkt een beetje op een kruising van risotto met rijst) en als hoofdgerecht rijst met frietjes, komkommer, tomaat en een plak geitenkaas. Dat is trouwens typisch iets van peru (of dit deel van zuidamerika) om zowel rijst als aardappelen te krijgen bij je eten! s Avonds was er nog een feest georganiseerd voor ons waar we in lokale kleding een biertje konden drinken en dansen met onze Mama. Na een uurtje of 2 waren we eigenlijk wel een beetje moe en zijn we weer terug naar het huisje gegaan om te slapen, daarnaast moesten we de volgende ochtende ook om 6 uur opstaan voor het ontbijt en de boottocht naar het laatste eiland.
Die ochtend kregen we pannekoeken als ontbijt!! :p Vlak daaran hebben we afscheid genomen van onze mama en zijn we met de boot vertrokken naar Taquile eiland. Waar de grootste bezienswaardigheid de kleding van de mannen was. Aan de kleur muts (helemaal rood of rood met wit) kon je zien of een man een relatie had of niet en als hij ook nog een bontgekleurd tasje had dan was hij getrouwd (dat staat namelijk gelijk aan een ring bij ons). Het leuke was ook dat het hier niet de vrouwen waren die de mutsen en andere kleding breiden, maar de mannen! Verder hebben we hier nog wat over het eiland gewandeld om te genieten van het uitzicht over het meer, voordat we met de boot terug naar Puno werden gebracht. In Puno moesten we nog even geld wisselen omdat we de volgende dag de bus zouden hebben naar Copacabana in Bolivia. En daar zou geen geldautomaat zijn dus, moesten we een redelijk bedrag in Soles omwisselen in Bolivianos. Grappig was wel dat we verschillende kantoortje langs moesten om het totale bedrag te wisselen en dat we telkens een andere wisselkoers kregen. Waardoor we niet precies wisten hoeveel een bolivano nou waard was.
Aangekomen in Copacabana na wederom een makkelijke grensovergang hebben we de rest van de dag een beetje bij het strand rondgehangen en wat gerelaxed in de zon onder het genot van een biertje. Tegen de avond was er ook een prachtige zonsondergang te zien!!!!!
Gisteren zijn we met de boot naar Isla del Sol gegaan het mooiste eiland aan de Boliviaanse kant van het Titicacameer. Wat ons meteen opviel was dat deze veel groener was als de andere twee die we tot dan toe hadden bezocht. Wat er natuurlijk veel mooier uit zag!! De rest van de dag hebben we wat rondgewandeld over het eiland. Het grappige was dat aan was gegeven dat de paden duidelijk waren aangegeven, maar wij konden deze niet echt vinden en deden meer aan extreem wandelen, doordat we langs eigengemaakte paden langs de berg naar beneden gingen. S avonds natuurlijk weer gekeken naar de zonsondergang onder het genot van een biertje, deze was minder mooi dan die in Copacabana. Maar toen we na het eten naat huisliepen hadden we wel een mooi volle sterrenhemel!!
Vanochtend zijn we met de boot terug gegaan naar Copacabana en hebben we ervoor gekozen om de bus te pakken naar La Paz, de hoofdstad van Bolivia, waar we inmiddels aangekomen zijn in Loki Hostel. Een hostel van dezelfde keten als die waar we in Cusco hadden gezeten.
Dit was het weer voor nu! Morgen zal ik proberen fotos up te loaden!!
Groetjes!!
-
11 November 2012 - 09:24
Marie-jose Vos:
Wow wat een mooi verhaal weer.............ja ik begon echt te denken: dat wil ik zien!! waar zijn de fotos, maar ik lees dat we die te goed hebben!! mooi. Heel veel plezier weer en tot de volgende keer. liefs mj
-
11 November 2012 - 13:36
Addy:
Lieve Martijn, wat ben jij een goede verslaggever, jezou denken een recencent van een reisjournaal(Floortje) of een reisboeken schrijver, heel gezelig om te lezen en het moet fantastisch zijn om dat allemaal te kunnen meemaken, dankzij je harde werken, zoals je altijd doet.Gaat het goed met Marieke samen, en was het echt apart om met de lokale mama te eten en te slapen in kleine eilandhuisjes?
Nu dus in La Paz, pas weer goed op en geniet zoveel je kan, liefs Addy(die inmiddels een iphine heeft gekocht en probeert om er mee te werken, wat niet meevalt hoor! daaaag ik ben erg benieuwd naar je foto's -
11 November 2012 - 17:06
Martijn Sprangers:
fotos zijn upgeload!!! -
11 November 2012 - 20:25
Nonkel Jos:
Ola Martino, mooie avonturen weer, joh. Genieten geblazen. Jij zorgt er voor dat we ons even onder een zon wanen, omdat het hier vaker grijs is. Ik ben zelf druk met de verbouwing thuis geweest, daarom was ik minder op de laptop. Ik wens je weer heel veel plezier en goede reis verder. Adios van Jos. -
11 November 2012 - 21:58
Karin:
Ha Martino,
Ohhhhh, eindelijk aanbeland in wat mij betreft het mooiste land van Zuid-Amerika, Bolivia. Ik ben benieuwd wat jij er van gaat vinden. Geniet van al het moois, de prachtige mensen en de omgeving.....! Heerlijk om zo meegesleept te worden in je verhalen, geweldig!!!
-
12 November 2012 - 10:24
Paul:
Leuk Martijn, klinkt allemaal interessant en benijdenswaardig, nog veel lol gewenst, -
13 November 2012 - 14:45
Marian Sprangers:
Hoi Martijn, Wat leuk...door jouw reisverslag van Peru en Titicacameer komen bij mij de herinneringen ook weer heel levendig naar boven. Een jaar of 8 terug heb ik, op enkele dingen na, precies dezelfde reis gemaakt. ik ben blij dat je de Machu Pichu ook zo geweldig vond. Ik vond het erg indrukwekkend en ongelooflijk wat ze daar allemaal gebouwd hebben. Mooi dat er nog zoveel van over is he? En ja, die klim........!!!!
En dan het Titicacameer...ik was de floating islands alweer helemaal vergeten...maar door jouw beschrijvingen staat het me weer helder voor de geest. Ja heel bijzonder en....heeeeel eenvoudig leven daar , he? Wij zijn na een korte stop in de eerste stad van Bolivia weer naar Cusco teruggekeerd, jij gaat nog verder Bolivia in. Ik vind het echt leuk om via jouw verslagen daar van mee te kunnen genieten. Dus blijf lekker schrijven!!! lieve groeten, Siddha en Marian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
